เหล็กแปดประเภทหลัก ได้แก่ เหล็กสเตนเลส เหล็กแบริ่ง เหล็กงานร้อน เหล็กโครงสร้างโลหะผสม เหล็กคาร์บอนบอนด์ เหล็กงานเย็น เหล็กสมรรถนะสูง และเหล็กแม่พิมพ์พลาสติก

สาเหตุหลักคือปริมาณธาตุต่างๆ ในเหล็กแตกต่างกันไป ส่งผลให้เหล็กมีคุณสมบัติที่แตกต่างกันและเหมาะสมกับการใช้งานมากขึ้น

การบริโภคเหล็กของจีนส่วนใหญ่กระจุกตัวอยู่ในอุตสาหกรรมหลัก 8 อุตสาหกรรม ได้แก่ การก่อสร้าง เครื่องจักร รถยนต์ เครื่องใช้ในบ้าน การต่อเรือ ปิโตรเคมี ตู้คอนเทนเนอร์ และทางรถไฟ

เหล็ก (เหล็กกล้า) โลหะผสมของเหล็กและคาร์บอน โดยมีความเข้มข้นของคาร์บอนต่ำกว่า 2% หลังจากการทำความร้อนจะมีการเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติอย่างมีนัยสำคัญ เหล็กที่มีคาร์บอนเพียงอย่างเดียวเรียกว่าเหล็กกล้าคาร์บอนหรือเหล็กธรรมดา ซึ่งโดยทั่วไปจะรวมถึงโลหะผสมที่มีองค์ประกอบอื่นๆ ด้วย เหล็กทั่วไปอื่นๆ ได้แก่:

การเติมโครเมียมและนิกเกิลลงในสแตนเลสส่งผลให้พื้นผิวเป็นฟิล์มออกไซด์ที่ต้านทานสนิม

เหล็กสังเคราะห์

โลหะผสมเหล็ก - การเติมโลหะอื่นๆ เช่น โครเมียม นิกเกิล ทังสเตน วานาเดียม ฯลฯ เข้ากับเหล็ก ทำให้มีคุณลักษณะใหม่หลายประการ เนื่องจากการรวมตัวกันขององค์ประกอบโลหะผสมต่างๆ เหล็กโลหะผสมจึงมีลักษณะที่แตกต่างกัน เช่น การป้องกันสนิม ความต้านทานการกัดกร่อน ความต้านทานความร้อน ความต้านทานการสึกหรอ ความต้านทานแรงกระแทก และความต้านทานต่อความเมื่อยล้า

เหล็กชุบสังกะสี

เหล็กแข็ง

เหล็กเหนียว - หรือที่เรียกว่าเหล็กกล้าคาร์บอนต่ำ โดยมีปริมาณคาร์บอนตั้งแต่ 0.10% ถึง 0.30% เหล็กเหนียวสามารถยอมรับกระบวนการต่างๆ ได้ง่าย เช่น การตี การเชื่อม และการตัด และมักใช้ในการผลิตโซ่ หมุดย้ำ โบลท์ เพลา ฯลฯ